|
||||||||||||
|
||||||||||||
HISTORIA OSP W POLSCE |
|
|||||||||||
|
||||||||||||
Pierwsze wzmianki o zorganizowanym ratownictwie ogniowym na ziemiach polskich pochodzą z okresu średniowiecza. Z biegiem stuleci władze miejskie przywiązywały coraz więcej uwagi do wyposażenia w sprzęt przeciwpożarowy i do prewencji. W latach sześćdziesiątych XIX wieku organizacje przeciwpożarowe powstają niezależnie we wszystkich zaborach: W Galicji: W Królestwie Polskim: W zaborze pruskim: W latach I wojny światowej: W listopadzie 1918 r. - aktywnie uczestniczą w rozbrajaniu garnizonów niemieckich i austriackich. We wrześniu 1921 r. Związki działające pod zaborami łączą się w jeden - Główny Związek Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej. Lata II wojny to walka na wszystkich frontach. W grudniu 1939 r. utworzono strażacką organizację konspiracyjną "Skała", która w 1943 r. weszła w skład Korpusu Bezpieczeństwa. W latach 1939-1945 tysiące strażaków poległo w szeregach Wojska Polskiego i organizacji podziemnych. W 1949 r. Rada Ministrów wydaje rozporządzenie o rozwiązaniu Związku. W grudniu 1956 r. Związek OSP zostaje reaktywowany. W kwietniu 1992 r. podczas IX Zjazdu Krajowego przyjęto nazwę Związek Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej. X Zjazd Krajowy Związku w czerwcu 1997 r. przyjął program działania na przełom tysiąclecia - lata 1997 - 2002, a Nadzwyczajny Zjazd Krajowy w październiku 1999 r. przyjął statut dostosowujący strukturę Związku do nowego podziału administracyjnego kraju. |
||||||||||||
|
||||||||||||